Categorie archieven: Guy Dilweg

Als de zee

Op een ochtend kwam een monnik van de benedictijnen voor de broeders de mis doen. Hij kwam graag bij dat stelletje vagebonden die zelf geen priester in hun midden hadden. Samen met de andere broeders volgde Leo met aandacht het … Lees verder

Geplaatst in Guy Dilweg, Liefde, Teksten | Reacties uitgeschakeld voor Als de zee

Bij de Heer aan tafel gaan

Bij de Heer aan tafel gaan Franciscus stuurde zijn broeders uit bedelen. Dat vonden ze niet gemakkelijk. Liever je voedsel verdienen dan je afhankelijk maken van de goedheid van anderen. Maar Franciscus zag dat anders. Bedelen, zo legde hij zijn … Lees verder

Geplaatst in Delen, Guy Dilweg, Meditatieve tekst | Reacties uitgeschakeld voor Bij de Heer aan tafel gaan

De oplettendheid van de moeder

De oplettendheid van de moeder Bij Leven in Aandacht denk ik vaak aan een moeder met een jong kind. Het moederschap blijkt een apart zintuig te wekken. Wanneer de moeder in de keuken bezig is om neuriënd de afwas te … Lees verder

Geplaatst in Bezinning, Guy Dilweg, Meditatieve tekst | Reacties uitgeschakeld voor De oplettendheid van de moeder

Eenvoud

Eenvoud Het gaat er toch om de Liefde van de Ene door ons heen te laten stromen. En tegen ieder die en alles dat ons pad kruist te zeggen: Ik ben jouw broer, jouw zus, want ik vergeet niet waar … Lees verder

Geplaatst in Gedichten, Guy Dilweg, Ontmoeting | Reacties uitgeschakeld voor Eenvoud

Een handvol aarde

Een handvol aarde eerst was er aarde en toen was er adem en Adam en Eva en algauw kwamen wij. een handvol aarde Grond waaruit wij zijn ontstaan, waarin de geest van ieder van ons zijn eigen vorm kreeg. een … Lees verder

Geplaatst in Delen, Gedichten, Guy Dilweg | Reacties uitgeschakeld voor Een handvol aarde

Blauw

Blauw De eerste warme lentedag met de verten in haar heldere hemel en het heldere groenblauwe water van – bijvoorbeeld – de Middellandse Zee raken iets in mijn diepste diep. Ik kan het niet anders omschrijven als het verlangen naar … Lees verder

Geplaatst in Gedichten, Guy Dilweg, Pelgrimeren | Reacties uitgeschakeld voor Blauw

Bij de paddenpoel

Bij de paddenpoel Ochtendmeditatie We staan bij de paddenpoel. De voorjaarszon staat al flink boven de horizon. Het is zo’n heldere voorjaarsdag die je doet denken aan de onschuld van het begin. Uit de richting van de zon klinkt het … Lees verder

Geplaatst in Gedichten, Guy Dilweg, Lente, Meditatieve tekst | Reacties uitgeschakeld voor Bij de paddenpoel

Lente – broosheid vieren

Lente – broosheid vieren De ontroering bij dat dappere stengeltje dat zich ruggelings door het bladerdek naar boven drukt, zich opricht en ontvouwt, de zon zoekt en klaar is om te gaan groeien. De babyzachte roze bladeren van de rode … Lees verder

Geplaatst in Gedichten, Guy Dilweg, Lente | Reacties uitgeschakeld voor Lente – broosheid vieren

Eerbiedig leven & Duurzaamheid

Eerbiedig leven & Duurzaamheid Als misdienaar in de Jozefkerk van Amsterdam West, was ik graag vroeg in de sacristie. Ik mocht dan Theo, de lange koster, helpen met het klaarleggen van de paramenten, de liturgische kleding van de priester. Dat … Lees verder

Geplaatst in Duurzaamheid, Guy Dilweg, Meditatieve tekst, Veertigdagentijd | Reacties uitgeschakeld voor Eerbiedig leven & Duurzaamheid

Zaaien en zinderen

Zaaien en zinderen In gedachten zaai ik bloemen in wijde gebaren. Iedere dag kniel ik op de aarde om het eerste tere groen niet te missen. Ik voel hoe de rulle grond meegeeft en me toelaat en een zacht kussen … Lees verder

Geplaatst in Bloei, Gedichten, Guy Dilweg | Reacties uitgeschakeld voor Zaaien en zinderen

Wieden is bidden

Wieden is bidden Ik was een film aan het maken over een kloostertuin. Over oude soorten bloemen en beproefde combinaties. Toen zag ik daar een oud patertje zitten wieden op zijn knieën. Hij leek helemaal in zijn werk op te … Lees verder

Geplaatst in Bezinning, Guy Dilweg, Meditatieve tekst | Reacties uitgeschakeld voor Wieden is bidden

Het duister in

Het duister in Het gaat zo sluipenderwijs dat korter worden van de dagen. Je staat er niet bij stil totdat je merkt dat het licht al vertrokken is vóórdat je klaar bent met je werk. Waar is dat licht gebleven? … Lees verder

Geplaatst in Gedichten, Guy Dilweg, Herfst | Reacties uitgeschakeld voor Het duister in

Geel

Geel Geel is na groen waarschijnlijk de meest voorkomende kleur in de natuur. Van het vroege voorjaar tot in de herfst als de bladeren verkleuren is geel prominent aanwezig om ons heen. Het begint met het speenkruid, klein hoefblad, narcissen, … Lees verder

Geplaatst in Guy Dilweg, Kleurrijk, Meditatieve tekst | Reacties uitgeschakeld voor Geel

Gebed in de avond

Gebed in de avond Jij in mij ‘t verlangen onthuld, ontpopt te worden tot wat ik ben in Jou. Hij sprak: je ruikt me toch in de bloemen van het veld? je voelt me toch in de streling van je … Lees verder

Geplaatst in Gebeden, Guy Dilweg, Stilte | Reacties uitgeschakeld voor Gebed in de avond

De lucht, de wind

De lucht, de wind Wees geloofd, mijn Heer, door broeder wind en door de lucht en de wolken door het helder en elk ander weer; door hen houdt Gij uw schepselen in stand. Als Franciscus op het eind van zijn … Lees verder

Geplaatst in Guy Dilweg, Herfst, Meditatieve tekst | Reacties uitgeschakeld voor De lucht, de wind

De zomer

De zomer De zomer is de tijd waarin datgene wat we hebben gezaaid vrucht draagt, Zo veelvorming als het maar kan; zaden, knollen, vruchten in alle soorten en maten, kleurrijke en fantasievolle verpakkingen van zaden die we volgend jaar weer … Lees verder

Geplaatst in Gedichten, Guy Dilweg, Zomertijd | Reacties uitgeschakeld voor De zomer

Meditatie bij het Zonnelied van Franciscus

Meditatie bij het Zonnelied van Franciscus Twee jaar voor zijn dood in 1226, verkeerde Franciscus van Assisi in een diepe crisis. Hij was zwaar ziek en meende dat zijn hele levensproject, het heilig evangelie van de heer Jezus onderhouden, mislukt … Lees verder

Geplaatst in Franciscus van Assisi, Guy Dilweg, Meditatieve tekst, Vreugde | Reacties uitgeschakeld voor Meditatie bij het Zonnelied van Franciscus

Vasten geeft ruimte

Vasten geeft ruimte Het vasten heeft in de grote religieuze tradities altijd een sleutelrol vervuld. In haar strengste vorm was het vasten uiterst somber en voortdurend bezig het zelf en de wereld radicaal te verloochenen. Een meer evenwichtige expressie van … Lees verder

Geplaatst in Guy Dilweg, John O'Donahue, Teksten, Vasten, Veertigdagentijd | Reacties uitgeschakeld voor Vasten geeft ruimte

Vasten: Ik sterf

Vasten: Ik sterf of Liefde gaat boven Ascese Franciscus en zijn broeders hielden er van om vaak en streng te vasten. Zij waren er van overtuigd dat een leven van bidden en vasten je steeds meer ontvankelijk maakt voor de … Lees verder

Geplaatst in Guy Dilweg, Teksten, Vasten, Veertigdagentijd | Reacties uitgeschakeld voor Vasten: Ik sterf

Vasten, back to basics

Vasten, back to basics Wat is dat toch in mij dat verlangen om in het voorjaar te vasten? Het is niet omdat ik te zwaar ben, al kan er best wat af. Maar er is iets in mij dat verlangt … Lees verder

Geplaatst in Gedichten, Guy Dilweg, Vasten, Veertigdagentijd | Reacties uitgeschakeld voor Vasten, back to basics

Het theater van het heimwee

Het theater van het heimwee (Carnaval) De sneeuwklokjes zijn de grond nog niet uit of daar is het weer: het carnaval. Ik sta voor mijn spiegel en vraag me af: welk gezicht zal ik laten zien? Ik heb er vele… … Lees verder

Geplaatst in Gedichten, Guy Dilweg, Vasten | Reacties uitgeschakeld voor Het theater van het heimwee