Advent 1:
In het donker geschreeuwd
In het donker schor geschreeuwd,
wakker uit een bange droom.
Was ik alleen,
verging bijna totdat een binnenstem
mij riep: het wordt al licht,
sta op.
Aarzelend het nieuwe licht
met dag en dauw gesluierd,
durf ik het aan.
Houdt u mij vast,
het is nog diep voor mij,
slechts in uw licht is deze weg te gaan.
Liefdevolle horizon,
zo sluimervol beloften.
Mijn angst ebt weg.
Duisternis verbleekt in hoopvol licht,
de uitkomst nog onzichtbaar,
helder.
Gebed
Eeuwig goede God,
Duisternis kan ons soms de adem benemen
terwijl tegelijk in ons hart een vlam van hoop zich verspreidt.
Dat wij de warmte daarvan vasthouden om waakzaam en alert te blijven in uw licht.
Ontferm u over uw kinderen, over uw schepping.
Bescherm ons met uw licht van hoop en leven en van vrede, op weg naar kerstmis.
Dat wijzelf op die weg deel van dat licht mogen zijn, zorgzaam onderweg.
Amen
Jeanette van Osselen
