Doornenkroon

Doornenkroon



Bij het eenzaam stukje dat je gaat
heeft lijden wrang de boventoon
van scherpe randjes en de pijn
omdat je niet meer vrij kunt zijn.

Je draagt de doornen op je hoofd
je wordt bespot en gaat je laatste weg
de kruisen langs naar welke op je rug
van angst en dood naar leven terug.

Hedi Hegeman

Dit bericht is geplaatst in Gedichten, Hedi Hegeman, Pasen. Bookmark de permalink.