Elkaars adres mogen zijn

Elkaars adres mogen zijn

Eindelijk echt zorg hebben voor elkaar, dat is een broodnodig tegenwicht tegen teveel onverschilligheid en terughoudendheid. Ik weet wel, dat dat soms ver weg lijkt, maar heus:
soms zie je dat zomaar op een straat of in een trein gebeuren.

Elkaars adres mogen zijn

Iemand schreef over onderweg zijn in een trein, naar huis:

Er zit een jongeman tegenover me met een paar koffers.
Ik klap mijn fiets in, schuif hem weg, we wisselen een glimlach uit en ik ga lezen.
Halverwege de reis op een station, lopen er mensen uit en in.
Dan een kreet. De jongeman tegenover mij.
Een andere man, veel ouder, is ingestapt, groet de jongeman en die kan zijn geluk niet op.
Een lange ‘hug’, een omhelzing, volgt.

En tranen, en het woord ‘surprise’.
Daarna volgen er grappen over de bagage,
van: wie draagt wat.
En steeds weer het geluk van het weerzien.
Bij het uitstappen zeg ik tegen de oudere man:
watch out, sir, he might carry you, too!”
Maar de oudere man blijkt Nederlands te spreken.
Hij zegt, het adres te worden, het thuis te mogen zijn, van de jongeman.
Die vanuit een asielzoekerscentrum bij hem komt wonen.

Dus dat is wat we kunnen krijgen, als je vluchtelingen in het land welkom heet.
Herkenning, vreugde, warmte.

Hedi Hegeman

Bewaren

Dit bericht is geplaatst in Delen, Hedi Hegeman, Teksten. Bookmark de permalink.