ons het kind in de kribbe voorstellen
en het licht,
dat broodnodige licht?
In de meest donkere tijd van het jaar
van de nauwelijks te doven pandemie,
van de vluchtende vreemdeling
die aan de grens in Niemandsland
uit de toekomstdroom ontwaakt
in koude nacht,
waar elke poging,
elk gebaar dat reikt naar licht
een tegenstem ontmoet,
grimmig soms.
Dat straks de hemel openscheurt,
mijn diepe wens,
en we in stralend licht
de boodschap van de engelen horen:
Gloria voor ieder mens,
Vrede, Vrede, Vrede.
Dan komen we dichtbij het kind
dat zich eenvoudigweg
in ieder mens bevindt.
Jeanette van Osselen