Kloostertuin, een groene mini-paradijstuin
Het beeld van een paradijstuin is tot op heden te zien bij kloosters of kerken met een oude traditie. Zij herinneren aan het ideale beeld van de groene, leefbare aarde, het paradijs, de Hof van Eden.
Kenmerk van dergelijke ‘paradijstuinen’ is een bron of put die meestal in het centrum staat. Het is een verwijzing naar een bron van levend water, ook in spiritueel opzicht. Soms is het water vervangen door een altijd groene boom die als centrum functioneert. Een altijd groen boom is een symbool van de Eeuwige. Het roept het beeld op van de levensboom in het paradijs.
Om de bron of groene boom ligt de kleine binnentuin besloten en daaromheen liggen in een vierkant de kloostergangen en de leefgebouwen. Dit vierkant is een symbool van de nieuwe aarde, het verwijst naar de vier windrichtingen en de vier paradijsstromen. Door de gelijke zijden van het vierkant is het ook een verwijzing naar gerechtigheid. Het nieuwe Jeruzalem heeft een vierkant als grondplan!
De beslotenheid kenmerkt dat het kwade wordt geweerd. Het is een voorafbeelding van de nieuwe aarde waar men zich veilig weet, waar men zich verbonden en beschut weet.
Tini Brugge Aarden in geloof- lente, Gottmer/Franciscaanse Samenwerking,199
