Onzichtbaar netwerk

Onzichtbaar netwerk

foto: Marijke van der Giessen

Zo statig staan de bomen in het bos verspreid
al jaren
stil verzonken in licht- en schaduwspel
waar storm of een tekort aan kracht
een enkeling deed vallen.
Zie hoe hij wordt gevangen in de armen
van een metgezel, die met zijn brede takken
houvast biedt.
Zie hoe wat neervalt in het stof de kevers en
de zwammen voedt,
hun leven lang.

Proef hoe de geuren zich verspreiden, mengen
met lucht verzadigd van de zon.
Een glimlach van herkenning: bosbes ruik ik,
heide, hars van dennen en ook regen soms.
In golven overspoelt het elke wandelaar
die in zichzelf gekeerd, de paden gaat
verwonderd om de samenhang waarin hij deelt.
En als het voorjaar vordert: al die bloemen,
zich zachtjes wiegend op hun steel,
kleurrijke harmonie, wat is er veel te zien
een leven lang.

Onzichtbaar zijn de draden dat het leven van
alles wat er groeit en bloeit verbindt
een zielsverwantschap,
evenwicht creëren wil
elk leven lang.

Jeanette van Osselen

Dit bericht is geplaatst in Bloei, Gedichten, Jeanette van Osselen. Bookmark de permalink.