Uit duisternis

Uit duisternis

Als alles donker is,
onvrij,
de golven huizenhoog
waar leeft dan hoop
waar groeit de kracht van mensen
om te vluchten
door haat en prikkeldraad?
Op parkeerterreinen in ons dorp
wordt het krap
auto’s breder en groter
zo hard
wat drijft die groei
dat ongemak?

Brussel, Ankara, Parijs,
een wereld van geweld
waar haat het duister zaait
onmacht.
Als alles donker is
blijven mensen zich naar het licht
zingen
als we stil zijn
kunnen we het horen
zacht worden
geruisloos ruimte maken
Pasen
voor iedereen.

Gods schepping:
kracht van hoop en liefde,
vrede.

Jeanette van Osselen

Dit bericht is geplaatst in Gedichten, Jeanette van Osselen, Pasen. Bookmark de permalink.