De schepping als ons huis
Het woord ‘ecologie’ bevat het woord oikos’, dat ‘huis’ betekent. Het gaat om het duurzaam samenwonen van alle leefsystemen op aarde. De verteller van Genesis 1 beschrijft en beleeft vanuit zijn oeroude culturele perspectief de ordening van het leven, altijd bedreigd door de chaos. Door de klimaatveranderingen kunnen we ons weer met een schok daarvan bewust worden.
Genesis 1 kunnen wij lezen als de bouw en de inrichting van een huis. In het Hebreeuws begint het met een letter b (beth), die zowel wat betreft betekenis als vorm naar een huis verwijst. Er was vóór de schepping de chaos van onbebouwd en onbewoond terrein. De scheiding brengt leeftuimte voor de mens. De mens zou je kunnen vergelijken met de ‘rentmeester’ (oikonomos, econoom) zoals die elders in de Bijbel voorkomt. Of is hij meer partner van alles wat er verder in het huis woont? Oorspronkelijk is hij niet anders bedoeld dan degene die namens God – als beeld van God- een verantwoordelijk beheer moet voeren. Hij is mede verantwoordelijk voor het klimaat in huis, fysisch, maar ook psychisch. De structuur van het het huis is gegeven: leefruimte voor mens, dier en plant, maar hij mag wel betrokken zijn bij de voortdurende renovatie, als een doorgaande schepping.
Maar uiteindelijk moet hij zich blijven richten op de eigenaar, de Ander. Die weet nog waarom het allemaal begonnen is en wat de eindbestemming is: je moet van ophouden weten en tot rust komen, thuis komen in een tijd die in de eeuwigheid gefundeerd is.
Hans Schravesande, Levend Huis, Kok 2008