Wijzen

Wijzen

Door de donkerte schreed
een ster als een bruid
met sluier en sleep
voor de zoekenden uit.

Voert hen door de bergen
zonder rust of duur
naar een kind, een korrel
in de korenschuur.

Brengt hen tot een koning
van geringe kracht,
uit een maagd geboortig,
niet uit man en macht.

Buigzaam in het broodhuis
knielen eensgezind
vorsten uit de verte
voor een luttel kind.

Hun geleerde kruinen
neigen in het stof
en hun vreemde tongen
prevelen Gods lof.

Schitterend van nasleep
daalt ook de komeet,
bruid achter de einder,
in haar sterrenkleed.

Jaap Zijlstra

Dit bericht is geplaatst in Epifanie, Gedichten, Jaap Zijlstra. Bookmark de permalink.