Ik wil soms mijn vingers dopen in de blauwe lucht

Ik wil soms mijn vingers dopen in de blauwe lucht

Ik wil soms mijn vingers dopen in de blauwe lucht

Mensen dopen hun vingers in het blauw van de lucht,
op witte wolken schrijven zij:
‘vrede’.

Zo glijden de wolken op de wind
laag langs de dalen van duister en nijd
een kind telt de wolken en wijst
mensen op drift.
Licht zoekend, zon
wij allemaal.

Op weg naar een wereld
veilig
vluchtende mensen weer thuis
waar kinderen spelen,
wolken steeds vaker hoog in de lucht
bewegend op muzisch geruis
van mensen
zingend geluk.

Jeanette van Osselen

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Dit bericht is geplaatst in Gedichten, Jeanette van Osselen, Vredeszondag. Bookmark de permalink.